وقتی فغانی داور بازی پرسپولیس و فجر سپاسی به علامت خطای غلامرضا رضایی بر روی بازیکن فجر به سوت خود دمید و بازیکنان فجر خیلی سربع بازی را شروع کردن،اما داور دوباره بازی را از جریان انداخت تا مثلا با سوت وی بازی را شروع کرده باشند؛به خودم گفتم اگر این توپ حتی با چند فعل و انفعال وارد دروازه پرسپولیس شود،پرسپولیسی ها حق دارند بعد از بازی صغری و کبری بچینند و به این کار فغانی اعتراض کنند.
چون وقتی بازیکن فجر سپاسی قبل از سوت داور بازی را شروع کرد توپ را نتواست به بازیکن هم دسته خودبرساند و مدافع پرسپولیس توپ را به مالکیت خود در آورد و وقتی داور متوجه موضوع شد دوباره از بازیکنان فجر خواست بازی را با سوت وی شروع کنند.
این گلی که پرسپولیسی ها خوردن شاید بتوان شبیه به گل دوم استقلال در دربی دانست.البته اشتباه نکنید منظور من حرکت غلامرضا رضایی است که در دربی در زمان زدن کرنر قرمزها وقتی توپ در بیرون از محوطه جریمه به رضایی رسید،وی نتوانست به درستی مالک توپ شود و آنرا لو داد و باید در کورسی که با بازیکن استقلال گذاشته بود در همان زمین آبیها خطای را صورت می داد و مانع حرکت بازیکن استقلال میشد که این کار را انجام نداد و همان توپ ضدحمله ای شد که در نهایت به گل دوم استقلالیها منجرشد.در این بازی هم با کمی تفاوت رضایی توپ را در میانه های میدان لو داد و کمی جلوتر برای اینکه اشتباه در دربی را نکرده باشد بر روی بازیکن فجر خطا کرد تا مانع از پیش روی وی بشود.
اگر از این موضوع بگذریم باید به بازی این دو تیم بپردازیم که در این دیدار پرسپولیسی ها توانستند از ضعف تجربه بازیکنان جوان شیرازی بهترین استفاده را بکنند و با کمک دو بازیکن باتجربه خود بازی را به سود خود به پایان ببرند.نکته قابل توجه این بازی آمادگی بالای وحید هاشمیان بود که وقتی وارد زمین شد بلافاصله گل اول قرمزها را به ثمر رساند و در دقایق آخر بازی نیز پاس گل برتری را به علی کریمی داد.همچنین هاشمیان در دو سه موقعیت خطرناکی که برای تیم پرسپولیس بر روی دروازه فجر سپاسی ایجاد شد،نقش مستقیمی داشت و خودش یک تک به تک را نیز در دقایق وقت اضافه از دست داد.
نکته : اینکه استیلی بر چه اساسی بازیکنان تیمش را در ارنج اصلی می چیند و آیا اصلا آمادگی بازیکنانش در طول تمرینات هفته را در نظر می گیرد یا نه!؟خودش یک مسئله دیگری است که می توان روی آن خیلی بحث کرد.
نکته دیگر قابل اشاره این بازی آمادگی پایین علیرضا حقیقی می باشد.حقیقی که با وجود نیکت نشینی در دربی به تیم ملی دعوت شده بود در بازی با فجر گلی را دریافت کرد که علاوه بر اینکه خیلی زیبا بود،اما به دلیل فاصله زیاد توپ تا خط دروازه این امکان را به وی می داد که بتواند جهت توپ را خیلی زود تشخیص بدهد و حتی برای گرفتنش از شیرجه زدن نیز خودداری کند.چون این توپ نه تنها به بازیکنی برخورد نکرد و تغییر مسیر نداد،از کات و یا موجی که بازیکنان در اینجور ضربات به توپ می دهند خبری نبود! و اینکه بازیکنان دو تیم در هنگام این شوت طوری ایستاده بودند که مانع دید حقیقی نشده بودند.اگر یک دروازه معمولی و کم تجربه از این گلها بخورد زیاد نباید به وی خرد گرفت،اما از حقیقی دروازه ملی پوش خوردن این گل واقعا عجیب بود.حالا باید استقلالی ها یک نان بخوردند و صد تا هم .....که در سالهای قبل طالب لوی داشتند که از این گلها اصلا دریافت نمی کرد و امسال هم که سلطان دوازه بانان ایران را در درون دروازه خود دارند خوردن همچین گلهای را شاید اصلا در درون دروازه خود نبینند.

تحلیل کلی :در روز جشن تولد پروین علی کریمی توانست با گلی که در دقایق پایانی بازی به ثمر برساند باعث پیروزی تیمش شود و در انتهای بازی در آغوش علی پرویسن قرار بگیرد و این گل را به عنوان هدیه جشن تولد تقدیم سلطان قرمزها بکند و در ظاهر خط بطلانی بکشد بر کدورتها و اختلافاتی که این دو شخصیت محبوب قرمزها با هم داشتند.

نتیجه : بالاخره پرسپولیسی ها شاخ قول را شکستند و توانستند بعد از مدتی به دومین برد خود در لیگ امسال برسند.

نتیجه اخلاقی : تولدت مبارک سلطان چشم آبی !